MADEN İŞÇİLERİ

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı raporu

En ağır işçiliklerden biridir, maden işçiliği… Ölümle burun buruna, her an ip üstünde yaşamaktır onlarınki.

Tüm tehlikelere ve ölüme rağmen haksızlıklara, sağlıksız çalışma ortamına boyun eğmek zorunda kalan yine onlardır.

Sırf evlerine ekmek götürebilmek, ailelerine bakabilmek adına nice zorluğa katlanırlar.

Maden ocaklarının çoğu özel şirketler tarafından işletilir. Tazminat ödememek, işçiyi istediği şartlarda çalıştırabilmek için, sahipleri aynı olsa da, şirketler sık sık değişir.

Sendikalı olma gibi bir hakları da yoktur maden işçilerinin, sendikalı olanın işten çıkartılma riski vardır.

Tüm bunlara rağmen maaşlarını gününde alabilseler, bir ay iki ay geriden maaş ödendiği çok olmuştur, maden işçilerine.

Ya kıt kanaat geçinmek, verilenle yetinmek zorundadırlar ya da ikinci bir işte çalışmak.

İşin tüm tehlikelerine rağmen, verilen maaş yok denecek kadar azdır.

Her grizu patlamasında konuşulur bunlar…

İşçiye, emeğe, kısacası insana verilmeyen değer görülür her grizu patlamasında.

Ölenlere başsağlığı, yakınlarına sabır mesajları dilenir. Konu bir iki gün gündemde kalır, ne yeni tedbirler alınır, ne iyileştirme yapılır. Bir daha ki patlamaya kadar unutulur, gider.

Bir daha ki patlama da, yine aynı şeyler yaşanır, aynı başsağlığı ve sabır mesajları…

21.05.2010-Hayal ARAR

Yukarıda ki yazı  tarihten de anlaşılacağı gibi 2010 yılı mayıs ayında Zonguldak'ta bir maden ocağında yaşanan patlama sonrası yazılmıştı. 2014 ayının nisan ayında ne yazık ki, değişen tek şey, ölenlerin ya da iş göremeyenlerin sayısındaki artış...