ÜTOPYA

Bir dünya düşlüyorum, paranın, silahların, sınırların ve devletlerin olmadığı…

Barış içinde yaşayan insanlardan kurulu, herkesin hak ettiği gibi yaşayabildiği, adaletli bir dünya.

Bir ülke düşlüyorum, çocukların, maden işçilerinin, kadınların ölmediği bir ülke…

Düşünmenin yasaklanmadığı, insanlarının fikirlerini özgürce söyleyebildiği,

İnancı yaşamanın ya da yaşamamanın sorun olmadığı, kimsenin bir diğerinin inancına karışmadığı,

Hukukun gerçekten var olduğu, tecavüzcülerin, katillerin, hırsızların cezasını çektiği, serbest kalmadığı,

Erkeklerin ya da güçlü olanın, kadınları ve güçsüzleri ezmediği,

İnsanların birbirlerini dışlamak, ötekileştirmek yerine, birbirlerine saygı duyduğu  sevgi ve barış içinde yaşadığı bir ülke…

Bir şehir düşlüyorum, denizi masmavi ve berrak, evleri tek katlı ve bahçeli, ağacı, çiçeği, yeşilliği bol, sokakları temiz, trafiğin olmadığı,

İnsanlarının gidecekleri yere bisikletle gittiği ve havasının kirlenmediği,

Şehrin sokaklarında hayvanlarında özgürce dolaştığı,

Mahallelerinde, komşuluğun, yardımlaşmanın, paylaşmanın sürdüğü, insanlarının birbirlerine güvendiği,

Mutlu ve huzurlu insanlardan oluşan sokaklarında çocukların rahatça oynayabildiği,

İnsanlarının bilmediklerini bildikleri ve bilmek için okudukları, öğrendikleri, sorguladıkları, araştırdıkları evlerle dolu,

Kahvehaneler yerine kütüphanelerin çoğaldığı, engellilerinin de sokağa çıkıp rahatça dolaşabildiği,

Kimsenin kimseyi hor görmediği, insan hayatının ve insanlığın değerli olduğu bir şehir, ülke ve dünya diliyorum.

Biliyorum bu bir ütopya…

Ama insan hayal ettiği müddetçe yaşarmış, ben de böyle bir dünya hayal ediyorum… 

14.05.2014-Hayal ARAR